Jak chyba każdy miałem małe obawy przed prezentacją swojego auta ale cóż, kiedyś trzeba...
Do rzeczy, Fiata 125p miał mój ojciec w ilości sztuk trzech (jednego nawet sprowadzonego z Francji). Fiat 125p był również pierwszym autem ,które pod nieobecność ojca w wieku około 10 lat próbowałem przestawić
na ulicy bo blokował wjazd dostawcy sklepu. Tak więc decydując się na zakup klasyka nie mogłem wybrać nic innego na obiekt moich marzeń. Ponad dwa lata temu zacząłem rozglądać się w necie będąc rozdartym pomiędzy MR a klasykiem ponieważ obie wersje miały swoje zalety i tylko chyba brak zdecydowania popchnął mnie w stronę "przejściówki". Bo ich mało, bo czarna atrapa a jednak jeszcze kły!!! Dwa lata wystarczyły 
abym oderwał cztery litery od monitora i ruszył w teren. Po obejrzeniu zaledwie sześciu aut doszedłem do wniosku, że sprzedający również klasyki delikatnie mówiąc troszkę koloryzują w ogłoszeniach oraz ,że nie kupię auta w oczekiwanym stanie za rozsądne pieniądze. Rozsądne a nie 2000 czy 3000 zł oczywiście.No chyba ,że od dziadka spod pierzyny ale to od 15000 w górę. Wtedy to gdzieś wyczytałem ,że Fiaty 125p są również importowane z Czech,Słowacji i Węgier.Przerzuciłem się więc z polskich stron www z ogłoszeniami na strony z końcówkami .sk .cz itd.
Po tygodniu już bardzo sprawnie za pomocą translatora google korespondowałem z Czechami i Słowakami zaczynając od pytania "kolik Fiat?"
Po miesiącu siedziałem już w lawecie i startując z W-wy około 19:00 wróciłem z autem na plecach na drugi dzień około 22:00.
Poniżej przedstawiam mój nabytek. Rok 1975, silnik 1500, wszystkie dokumenty posiadam. Mechanicznie oprócz hamulców ok, blacharsko jak na zdjęciach
Proszę o wyrozumiałość oraz co najważniejsze dla mnie proszę o Wasze opinie na temat tego egzemplarza w kontekście odrestaurowania bo ani mechanikiem ani lakiernikiem nie jestem
??? Czyżby u knedliczków nie było takich praktyk??
